پروفیل آلومینیوم آلیاژی
آلیاژهای آلومینیوم، آلیاژهایی با خاصیت فلزی هستند که معمولاً شامل ۹۰–۹۶٪ آلومینیوم بوده و علاوه بر آن دارای یک یا چند عنصر دیگر هستند که به منظور بهبود خواص به آلومینیوم افزوده شده‌اند. معمولاً آلیاژ آلومینیوم علاوه بر عناصر آلیاژی اصلی شامل چندین عنصر آلیاژی فرعی نیز هستند که مقدار بسیار کمی داشته ولی تأثیر زیادی بر خصوصیت‌های آنها دارند.
اگر چه آلومینیوم و عمده آلیاژ آلومینیوم در محیط‌های قلیایی و بعضا محیط‌هایی که در تماس با برخی از نمک‌ها هستند (همچون شرایطی که فلزی در تماس با آب دریا باشد) مقاومت ضعیفی از خود نشان می‌دهند. از این رو برای چنین محیط‌هایی از آلومینیوم استفاده نمی‌شود.
با این وجود گریدی از آلومینیوم تحت عنوان آلومینیوم‌های ضد زنگ که عموما روی آنها عملیات‌های مختلف سطحی برای بالا بردن مقاومت به خوردگی برای حفظ جلای آن انجام می‌شود دارای کاربردهای زینتی در ساختمان‌ها، تانک‌ها و مخازن و غیره هستند.
آلیاژ آلومینیوم به آلیاژی است که فلز آلومینیوم در آن غالب است.آلیاژ آلومینیوم به لحاظ داشتن خواص ویژه از جمله چگالی کم و مقاومت زیاد در برابر خوردگی، در صنعت هوافضا، حمل و نقل و سازه هایی مانند نمای ساختمان، در و پنجره و … استفاده می شود .
اکسید و سولفات مفیدترین ترکیبات آلومینیوم هستند.عناصر آلیاژی آلومینیوم معمولی عبارتند از مس، منیزیم، منگنز، سیلیکون، قلع و روی.
برای آلیاژ آلومینیوم دو طبقه بندی اصلی وجود دارد :
آلیاژهای ریختگی و آلیاژهای ماشین کاری شده. که هر دو این‌ها به دسته های قابل عملیات حرارتی و غیرقابل عملیات حرارتی تقسیم می شوند.